İçinde bulunduğumuz dönemde yapak zekânın şaşırtıcı kullanımı ve etkilerinden sonra organik şeyler arayışına girdik. Yapay zekâ ne kadar iyi olursa olsun duygusuz geliyor insana.
Bir yazarın kitabını okurken duygularını düşüncelerini merak ederek okuyorduk. Amaç sadece bir hikâye okumak veya düşünsel olmak değildi. Yazarıyla sohbet etmek için de okuyorduk. Şimdi ise yapay zekâ benim için ne sürprizler hazırladı acaba, diye düşünmek çok soğuk geliyor.
Bir türlü alışamayacağım bir konu sanırım. İnsanlar yetenekleri yokken bir anda yetenek sahibi oldular, bir işi onlar yerine ve yaratıcı şekilde yapacak birini/bir şeyi buldurlar.
Bir kere etik gelmiyor, kendi hayal gücüm ve birikimim dururken, dünyanın içinden süzülen ve talep görür, diye seçilmiş havsalalar. Yapay zekâ ile üretilenlerin orijinal ya da yeni şeyler olmasını da beklemiyorum zaten.
Daha önce yapılmış ve ilgi görmüşlerden bir derlemeye ihtiyacımız mı var? Dünyanın neresinden almış olursa olsun daha önce yapılmış ve düşünülmüş şeyleri önümüze serecektir. Adı üstünde “Yapay”.
Artık gazeteciler, çizimciler gibi sanal veya görsel yahut yazınsal olanların hepsinin başında birer robot bulma ihtimali çok ürpertici geliyor. İnsanların yaptığı şeyler samimiydi en azından. Daha inandırıcı da geliyor. Ama bir sanal üretim ne kadar samimi olabilir? Dünya neye ağlıyorsa bunun üretimini yapacaktır dram isteniyorsa, dünya neye gülüyorsa da onunkini…
İnsanlar sanatsal işlerde duygu yoğunluğu, sanatçının iç dünyasını ve yansımasını görmek istiyor. Sanallaşan bir dünyada hangi duygudan bahsedilebilir ki?
Giderek duyarsızlaşmamız da an meselesi. Aynı türde haberleri dinledikten sonra bir süre sonra duyarsız oluyoruz ya, bu da sonunda bizi duygusuzlaştıracaktır. Çünkü birbirinin farklı versiyonlarında üretimlerin kimseyi mutlu edeceğini düşünemiyorum.
Amaç zaten insanın elinden çıkması ve bunu hissetmemizken yapaylık veya sanallık bizi ne kadar mutlu edebilir, düşünmek lazım.
Bir şeyleri iyileştirmek ve kusursuz hale getirmek için kullanılabilir ama bir şeyi yaratmak için kullanılması anlamsız.
Emek verilmeden üretmek de hazırcıların işi. Yeteneğe özenip de yapay zekâ kullanmak da ayrı bir konu.
O yüzden insan organik bir iz arıyor artık her işte, fazla yaygınlaşmamış olsa da. Yapay zekâlara inat biz hala “Organik’iz”.
Betül FIRAT
Şair-Yazar-Eğitimci